|
|
Anasayfaya |
|
Dincer Sümer DOKTOR BANA İZMİR YAZ Doktor ben iyi değilim bana iki tertip İzmir yaz yüreğim darda bozgundayım tütünüm acı tütmekteyim Çatalkaya'nın dumanı gibi bak benzim külbeyaz. doktor binsem bu gece bir trene inerim İzmir'e gün ışırken seçerim denize en yakın masayı önce martılara gemilere günaydın derim iskele kahvesinin tavşankanı çayı ve yahudi böreğiyle kahvaltı ederim sonra kalkar yürürüm kendi keyfimce saparım kemeraltı çarşısına hisarönü, havra sokağı, tilkilik gezer dolaşırım aylak avare mavi ülkesidir ilk gençliğimin kahramanlar mahallesi ve basmane derken sökün eder anılarım doktor gör bak nasıl özlemişlerdir beni ve nereden duymuşlarsa geldiğimi sarışıp koklaşır hasret gideririz ah başımın üstünde dönenen akça martılar geldiğimi anılarıma siz mi müjdelediniz gülme doktor anıların da canı var ve anılar hayatın ziynetleridir eski gümüş kemerler elmas küpeler gibi aşklarım anılarım ve izmir ya has ipek bir gömlektir benim için ya da bir taş plak şimdi doktor bana iki tertip İzmir yaz |
SEVGİLİM İZMİR
Ne zaman özlesem o İzmir saçlarında nice aşklara tanık bir imbat gözlerinde gece yıldız yağıyor denize ve elinde nergisleriyle tenha otelime o küçük kadın gibi gelir soyunur sevişir sessizce belki de adı izmir bir sevgilidir rüzgarıyla deniziyle nergisleriyle gelen belki de sevgilim işte bu şehir en eski şarabını sunar ince elleri yaşarım gür sularla soylu coğrafyasıyla esrik öpüşmeleri aşklar ve kentler birlikte yaşar birlikte soluk alırlar eski fotoğraflarda bile ikiye bölebilir misiniz bir hasreti bir şarkıyı maviyi sevinci ayrı koyarsanız izmirle İzmirliyi kırılır tuzbuz olurlar billurlar gibi ey dinçer doğdun gezdin sevdin ne güzel tenin güneşiyle yanık için nergisiyle serin sen homerden beri izmirliydin hani elele koşmuştunuz ya vapura bir gün kazı duvarına teşekkür ederim diye pasaportdaki taş iskelenin. Dinçer Sümer
|
